بند ۵) و از طریق آن الهام زندگیبخش، ای مزدا اهوره، تو پاداشهایی را به نگهدارندهٔ نظم کیهانی میدهی: یعنی هر چیزی که بهترین است. آن کس که تحت سیطره دروغ است نیز باید هدایایی بدهد، اما بدون کسب مسرت تو، به خاطر سکنی گزیدن- به حساب کردارهای خود وی- در سوی بدِ پندار.