گوراست/Gorazd (Pavlík)/
گوراست (چکی: Gorazd؛ ۲۶ مهٔ ۱۸۷۹ – ۴ سپتامبر ۱۹۴۲) یک صاحب منصب کلیسا و قدیس مسیحی اهل جمهوری چک بود.
در جریان جنگ جهانی دوم، تعدادی از اعضای مقاومت، راینهارت هایدریش ملقب به «جلاد پراگ» را که یک اوبرگروپن‌فوهرر اس‌اس و فرماندارِ منصوب هیتلر در پراگ بود، ترور کردند و به‌طور پنهانی در کلیسای سنت سیریل و متودیوس پناه گرفتند. چند روز بعد که او از پنهان شدن این افراد اطلاع یافت، پیش از سفرش به برلین جهت مراسم تبرک و تقدیس اسقف اعظم «پدر جان گاردنر»، از آنها درخواست کرد تا به‌سبب عواقب خطرناک این اقدام برای کلیسای ارتودکس چک، هرچه زودتر آنجا را ترک کنند. اما در همین هنگام، با خیانت دو تن از اعضای گروه مقاومت، محل اختفای آنان لو رفت و اس‌اس همگی را به‌دام انداخت و کشت. اسقف گوراست برای آنکه دیگران به خطر نیفتند، خودش مسئولیت کامل این کار را به‌تنهایی به گردن گرفت. همین موضوع کافی بود تا حکم اعدامش صادر شود و او به همراه چند کارمند معمولی کلیسا، در ۴ سپتامبر ۱۹۴۲ در «میدان تیر کوبیلیسی» تیرباران شدند. نازی‌ها سپس، جسد اسقف گوراست را در مرده‌سوزخانه استراشنیتسه معدوم کردند.[۱]
اسقف گوراست را بعدها یک شهید جدید قلمداد کردند. روز بزرگداشت او در تقویم قدیسین، ۲۲ اوت (OC) یا ۴ سپتامبر (NC) است.
/ادیت اشتاین/Edith Stein/
ادیت اشتاین (به آلمانی: Edith Stein) (زاده ۱۲ اکتبر ۱۸۹۱ - درگذشته ۹ اگوست ۱۹۴۲) فیلسوف کاتولیک و راهبه آلمانی بود.
او را شهید کلیسای کاتولیک رم می‌دانند.
او در یک خانواده یهودی به دنیا آمد، در دوران نوجوانی بی‌ایمان شد و در ۱ ژانویه ۱۹۲۲ به کلیسای کاتولیک رم پیوست. در سال ۱۹۳۴ به عنوان داوطلب وارد گروه کرملی‌های پابرهنه شد. او اگرچه برای فرار از نازی‌ها از آلمان به هلند رفت، اما در سال ۱۹۴۲ دستگیر و به اردوگاه آشویتس فرستاده شد که آنجا در اتاق گاز درگذشت. پاپ ژان پل دوم در سال ۱۹۹۸ او را جزو قدیسان اعلام کرد.
اشتاین در سال ۱۹۱۶ با نگارش رساله‌ای تحت عنوان «دربارهٔ مسئله همدلی» به راهنمایی ادموند هوسرل از دانشگاه گوتینگن دکترا گرفت و مدتی نیز با مارتین هایدگر همکاری داشت
برنادت سوبیرو/Bernadette Soubirous/
ماری-برنارد "برنادت" سوبیرو (به فرانسوی: Marie-Bernarde "Bernadette" Soubirous) یک قدیس مسیحی کلیسای کاتولیک و اهل فرانسه بود. او در ۱۴ سالگی مدعی شد بانوی کوچکی که از نظر او مریم مقدس بود را در جلوی یک غار در روستای لوردز دیده است. محل این مکاشفه مورد توجه زائرین مسیحی قرار گرفته است که از آب آن برای شفاء استفاده می‌کنند.
در ژانویه ۱۸۴۴ - در روستای لورد در جنوب فرانسه به دنیا آمد. وی بزرگترین فرزند خانواده ۷ نفره و فقیر خود بود. او مدعی شد بانویی مقدس را می‌بیند و با او گفتگو می‌کند. عده‌ای به او ایمان آورده و عده‌ای دیگر او را دروغگو خواندند ولی حرف‌های برنادت که از طرف آن بانوی مقدس (مریم مقدس) بیان میکرد و به همه مردم روی زمین پیامهای خوب زیستن را بیان میکرد. برنادت در طول زندگیش معجزات بسیاری از جمله شفای بیماران لاعلاج انجام داد و سرانجام در ۱۶ آوریل ۱۸۷۹ در سن ۳۵ سالگی از دنیا رفت. ۵۵ سال بعد از مرگش از طرف کلیسا به عنوان قدیس حامی بیماران، خانواده و فقرا پذیرفته شد. پس از ۱۲۷ سال، مقامات بدن او را از کلیسایی که وی در آنجا دفن شده بود بیرون آوردند و دیدند که جنازه‌اش نپوسیده است و این محل امروزه زیارتگاه کاتولیکها می‌باشد.
در سن چهارده سالگی برای اولین بار حالت شهود به او دست می‌دهد و طبق گفته خودش «یک خانم کوچک و جوان» را در تو رفتگی تخته سنگی می‌بیند. این تجربه ۱۸ بار دیگر برای او تکرار می‌شود. در دیدارهای بعدی عده‌ای از مردم هم با او می‌رفتند ولی گویا دیگران چیزی نمی‌دیدند. در آن مکان امروز مجسمه‌ای از مریم مقدس قرار داده شده است و چشمه‌ای در همان مکان جاری است. برنادت خود معتقد بود که ایمان و دعا است که بیمار را شفا می‌دهد. آب این چشمه آزمایش شده و هیچ چیز خاصی جز مواد معدنی در آن یافت نشده است. تقاضای برنادت برای ساخت کلیسای کوچک در محل یاد شده باعث شد که تعداد زیادی کلیسا در شهر لورد ساخته شود. تمام این کلیساها زیر نظر کلیسای کاتولیک روم هستند. سالانه نزدیک به ۵میلیون زائر از این شهر دیدن می‌کنند. در فرانسه تنها پاریس هتل‌های بیشتری از شهر لورد دارد.
Her fame began at age 14 in Lourdes, with a series of sightings of a young woman taken to be Virgin Mary, now known as Our Lady of Lourdes. The apparition appeared eighteen separate times, occasionally giving the girl small bits of encouragement, and most famously, pointing her to the source of the healing spring waters there.
