/عِقِو-فصل یازدهم/

1.      خداوند خالق خود را دوست بدار و همواره اوامر، قانون‌ها، احکام و فرمان‌هایش را رعایت کن.

2.      و امروز بدانید که روی سخنم با فرزندان شما، که شناخت و درکی از حکمت و بزرگواری و قدرتمندی و بازوی توانای خداوند خالقتان ندارند، نیست ...

3.      و (نیز از) آیات و کارهای او که در مصر به پَرعُوه (فرعون) پادشاه مصر و به تمام کشورش کرد ...

4.      و (نیز از) آن‌چه نسبت به لشکریان مصر – به اسب‌ها و ارابه‌اش کرد، در حالی‌که دنبال شما می‌آمدند آن‌ها را با آب‌های دریای سرخ پوشانید و خداوند تا امروز نابودشان کرد...

5.      و (نیز از) آن‌چه در بیابان برای شما کرد تا به این مکان رسیدید ...

6.      و (نیز از) آن‌چه به داتان و اَویرام پسران اِلی‌آو پسر رِئووِن کرد که آن زمین دهان خود را گشوده آن‌ها و خانواده‌ها و چادرهایشان و هر موجودی را که در میان تمام ییسرائل (اسرائیل) تابع ایشان بود در خود فرو برد ...

7.      (بلکه روی سخنم با شماست) چون‌که خودتان ناظر همه‌ی کاری که خداوند بزرگوار (عالَم) انجام داد، بودید.

8.      پس تمام فرمان‌هایی را که من امروز به شما می‌دهم مراعات کنید تا این‌که قوی شده و بیایید آن سرزمینی را که شما برای تصرفش به آن‌جا می‌روید به ارث ببرید.

9.      و تا این‌که بر آن زمینی که خداوند برای پدرانتان سوگند یاد نمود که به آن‌ها و نسلشان بدهد –سرزمینی که در آن شیر و شهد جاری است- عمرتان طولانی شود.

10.  چون این سرزمینی که تو برای به ارث بردن آن به آن‌جا میایی مثل سرزمین مصر که از آن‌جا خارج شدی نیست که بذر خود را بکاری و مانند مزرعه‌ی سبزیجات با (خسته کردن) پایت آن را آبیاری کنی.

11.  سرزمینی که شما بدانجا می‌آیید که آن‌را به ارث ببرید، سرزمینی است کوهستانی و دره‌ای، (آن سرزمین) از بارندگی آسمان آبیاری خواهد شد.

12.  سرزمینی است که خداوند خالق تو مراقب آن است. نظر خداوند خالقت از ابتدای سال تا انتهای سال همیشه متوجه آن است.

13.  چنین مقرر است که اگر به فرامینی که من امروز به شما فرمان می‌دهم جداً گوش فرا دهید و خداوند خالق خود را دوست بدارید و او را با تمام قلب و جان خود پرستش نمایید،

14.  بارندگی زمین شما یعنی باران پاییزه و باران بهاره را به موقعش خواهم داد تا غله و شیره و چربی خود را جمع‌آوری کنی.

15.  برای چارپایانت در صحرای تو علوفه می‌دهم (تا گله‌های آن‌ها زیاد شوند) بخوری و سیر شوی.

16.  مواظب خودتان باشید مبادا دلتان فریفته شده و منحرف شوید و دیگر معبودان را پرستش کرده به آن‌ها سجده نمایید.

17.  خشم خداوند بر شما افروخته خواهد شد (درهای) آسمان را خواهد بست، بارندگی نخواهد بود. آن زمین محصولش را نخواهد داد و به زودی از آن سرزمین خوبی که خداوند به شما می‌دهد، آواره خواهید شد.

18.  به این سخنان من با تمام قلب و با تمام جانتان توجه کنید و آن‌ها را به عنوان نشانه روی دست خود گره بزنید و به منزله‌ی زینت بین چشم‌هایتان باشد.

19.  آن‌ها (یعنی سخنان توراه) را در حین نشستنت در خانه و راه رفتنت و وقت خوابیدن و برخاستنت به فرزندانتان یاد دهید تا از آن‌ها گفتگو کنند.

20.  آن‌ها را بر باهوهای در خانه و بر دروازه‌های خود بنویس.

21.  تا این‌که عمر شما و عمر فرزندان شما روی آن زمینی که خداوند به پدرانتان سوگند یاد نمود که به آن‌ها بدهد مثل عمر آسمان بر زمین زیاد شود.

22.  زیرا اگر به منظور دوست داشتن خداوند خالق خود تمام این فرمانی را که من برای انجام دادنش به شما فرمان می‌دهم حتماً مراعات کنید یعنی در تمام راه‌هایش گام بردارید و به او بپیوندید...

23.  خداوند تمام این قوم‌ها را از پیشتان می‌راند تا (سرزمین) قوم‌های بزرگتر و دلیرتر از خود را به تصرف درآورید.

24.  هر مکانی که کف پای شما بر آن قرار گیرد مال شما خواهد بود. از این بیابان و لِوانُون از آن رودخانه یعنی رودخانه‌ی پِرات تا دریای  مدیترانه مرز شما خواهد بود.

25.  کسی در مقابل شما ایستادگی نخواهد کرد. همان‌گونه که خداوند خالقتان به شما گفته است ترس و هراس شما را بر تمام (مردم) آن سرزمین که بر آن گام می‌نهید مستولی خواهد کرد.

پاراشای رِئِه

26.  توجه کن من امروز برکت و نفرین را پیش شما می‌گذارم.

27.  برکت را برای این‌که از فرمان‌های خداوند خالق خود که من امروز (آن‌ها را) به شما ابلاغ می‌کنم اطاعت نمایید.

28.  و نفرین را، اگر از فرمان‌های خداوند خالق خود اطاعت نکنید و از راهی که من امروز به شما فرمان می‌دهم دور شده، به دنبال دیگر معبودان که نمی‌شناسید بروید.

29.  و هنگامی که خداوند خالقت تو را به آن سرزمینی که تو برای تصرف کردنش بدانجا می‌روی ببرد موقع برکت کردن رویت را به طرف کوه گِریزیم و موقع لعنت رویت را به طرف کوه عِوال بگذار.

30.  مگر نه این‌که آن (کوه)ها در آن طرف یردِن، سمت غرب، در سرزمین کِنَعَنی (کنعانی) ساکن آن بادیه مقابل گیلگال نزدیک اِلُونِه مُورِه می‌باشند.

31.  زیرا شما از یردِن می‌گذرید تا بیایید آن سرزمینی را که خداوند خالقتان به شما می‌دهد به تصرف درآورید. آن را به ارث خواهید برد و در آن ساکن خواهید شد.

32.  مواظب باشید به تمام قانون‌ها و احکامی‌که من امروز پیش شما می‌گذارم عمل کنید.