/بِرِشیت-فصل ششم/
1. واقع شد زمانی‌که (نسل) آدم بر روی زمین شروع به زیاد شدن نمود و برای آنها دخترانی به دنیا آمدند.
2. قدرتمندان دیدند که دختران آدم نیکو هستند هر کدام را که انتخاب می‌کردند به زور می‌گرفتند.
3. خداوند گفت این آدمی که روح من در او دمیده شده پایدار نمی‌ماند چونکه وی بشر متجاوز است. 120سال دوام خواهد آورد (شاید توبه کند).
4. در آن روزگار (که مردم متجاوز شدند) و همچنین بعد از آن که قدرتمندان با دختران آدم آمیزش کردند و بچه‌هایی برایشان متولد شدند (یعنی در طی 120 سال مهلت قبل از حدوث طوفان) همیشه جباران در دنیا بوده‌اند که (با اخطار هم توبه نکردند و در بدی) شهرت داشتند.
5. خداوند دید بدی (نسل) آدم در جهان زیاد است و تمام تمایل نفسانی و افکار درونی او، در تمام مدت عمر فقط در جهت بدی است.
6. و خداوند از اینکه آدم را در روی زمین ساخته بود ناراحت شد و پیش خود متأثر گردید.
7. خداوندگفت این آدمی را که آفریدم از روی زمین محو خواهم ساخت. چه آدم چه چارپا چه خزنده چه پرنده‌ی آسمان، از اینکه آنها را (با خاک) درست کردم ناراحت شدم
8. ولی نُوئَح (نوح) در نظر خداوند پسندیده آمد.
پاراشای نُوئَح (نوح)
9. این تاریخچه‌ی خانواده‌ی نُوئَح (نوح) است. نُوئَح (نوح) مردی صدیق، در دوره‌ی خودش کامل بود. نُوئَح (نوح) به خداوند تقرب جست.
10. نُوئَح (نوح) سه پسر به دنیا آورد: شِم، حام و یفِت.
11. جهان در پیشگاه خداوند فاسد گشت و آن سرزمین از ظلم پر شد.
12. خداوند جهان را دید که اینک فاسد شده است زیرا هر بشری بر روی زمین راه تباهی را برای خود انتخاب کرده بود.
13. خداوند به نُوئَح (نوح) گفت پایان (عمر) هر ذی‌حیاتی به حضورم فرارسیده است، زیرا جهان به خاطر آنها از ظلم پرشده است و اینک من آنان را از جهان نابود می‌کنم.
14. برای خود از چوب‌های کاج کشتی بساز. در کشتی اتاقک‌ها بساز، و آن را از درون و بیرون با قیراندود کن.
15. و این است آنچه میسازی: سیصد اَما درازای کشتی، پنجاه اَما پهنا و سی اَما بلندیش باشد.
16. دریچه برای کشتی بساز و آنرا به‌فاصله‌ی یک اَما از بالا (سقف) تمام کن و دَرِ کشتی را کنارش قرار بده و آنرا سه طبقه زیرین و دوم و سوم بساز.
17. و اینک من برای نابود کردن هر موجود زنده‌ی زیر آسمان که در او روح زندگی (موجود) است، طوفان آب بر زمین می‌آورم تا آنچه بر روی زمین است هلاک گردد.
18. عهدم را با تو استوار خواهم کرد و در حالی که پسرانت و زنت و زنان پسرانت با تو هستند به کشتی خواهی آمد.
19. و از هر حیوان، از هر موجود زنده‌ای، از همه، دوتا به کشتی بیاور تا (آنها را) با خودت زنده نگه‌داری، نر و ماده باشند.
20. از پرنده به نوعش و از چارپا به نوعش از خزنده به نوعش، برای زنده نگهداشتن، دوتا از هر کدام، به سوی تو خواهند آمد.
21. و تو از هر خوراکی که قابل خوردن است، برای خودت بردار و نزد خود ذخیره کن تا برای تو و برای آنها وسیله‌ی تغذیه باشد.
22. پس نُوئَح (نوح) طبق آنچه که خداوند او را فرمان داده بود، همانگونه عمل کرد.
