ضد دین، با دین، ناسازگاری دارد. ضد دین، با بیخدایی و ضدخدایی (مخالفت با باور به الوهیت)، متفاوت است؛ اگر چه ضد دینها، میتوانند بیخدا یا ضد خدا هم باشند. این اصطلاح میتواند برای نشان دادن مخالفت با دین سازمانیافته به کار رود یا به صورت کلیتر، با هر نوع باور فراطبیعی یا الوهیت
خداستیزی یا آنتیتئیسم، نوعی جهانبینی است که به نفی ادعای وجود خدا میپردازد و فعّالانه، با استدلال به مخرّب بودن خداباوری، با باور به خدا، مقابله میکند.[۱][۲] این اصطلاح معانی گستردهای را شامل میگردد. در ادبیّات سکولار، به مخالفت مستقیم با هرگونه اعتقاد به پرستش، عبارت "ضدّ خدایی" اطلاق میگردد.